Αλληλουχία Αλλήλων Εννοιών

Η ψυχή μου είναι απλή αλλά πολύπλοκη / για όποιον δε μπορεί να καταλάβει

η αγάπη πώς δουλεύει, πώς εργάζεται / το πώς γίνεται ο Θεός να είναι Αγάπη.

Η Αγάπη είναι απλή αλλά πολύπλοκη / για όποιον δεν επιθυμεί να αντιληφθεί

η αλήθεια μόνο μια πως παραμένει / το πώς γίνεται η Αλήθεια να είναι Αγάπη.

Η Αλήθεια είναι απλή μα δε συμφέρει / όποιον δεν επιθυμεί να αγαπά

το θείο, το ανθρώπινο, το αιώνιο / το πώς γίνεται η Αλήθεια να υπάρχει στην καρδιά.

Η καρδιά είναι πολύπλοκη μα σέρνεται / μέχρι να μάθει τελικά ποιον να αγαπά.

Πλησιάζει, απομακρύνεται, σιχαίνεται / μα το μυαλό τη νουθετεί συνέχεια.

Το μυαλό είναι εκεί για να οργανώνει / όποιον δε θέλει τελικά να οργανωθεί.

Μπορεί να μάχεται μα ο χρόνος θα κερδίσει / όταν το σώμα το γήρας θα αγγίζει.

Το σώμα είναι πολύπλοκο μα σβήνει / όποιον δεν έχει μυαλό να οργανωθεί,

όποιον δεν έχει καρδιά να αγαπήσει / όποιον δεν έχει Αλήθεια να επιθυμεί.

Η Αλήθεια συμφέρει αν το σκεφτείς / όποιον επιθυμεί να πιάσει όλη την πλάση.

Το θείο, το ανθρώπινο, το ζωικό / όλα διέπονται απ’ αυτή κι απ’ την Αγάπη.

Η Αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπο / από όποιον θέλει να έχει θέρμη στην καρδιά

από όποιον θέλει στο μυαλό το “Κύριε Ελέησον” / από όποιον θέλει βοηθό την Παναγιά.

Η ψυχή είναι που μένει τελικά / όποιου το σώμα δεν επιθυμεί πολλά,

όποιου είναι εμποτισμένος με το Φως / με μια ευχή και μοναχά λόγια καλά.

Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρω πως τα μπόρεσαν / όποιον αποκαλούμε Άγιο ή Αγία.

Ξέρω, απέχω αρκετά μα αγωνίζομαι / και σφαλίζω τώρα πια την ερμηνεία.