...πως σ'αγαπώ θα πω

Όταν ο κόσμος θα γκρεμίζεται όπως τον γνωρίζουμε

Θα σου κρατώ το χέρι και θα σου χαμογελώ

Θα είμαι ο σύντροφος, ο φίλος, η φαμίλια που αγαπάς

Θα είμαι ήδη στο μέλλον που θέλεις να κοιτάς

Θα είμαι αυτός που τα όνειρά σου, σχέδια θα τα κάνω

Κι όταν γκρεμίζεται ο κόσμος, σχεδία θα τα κάνω

Το χαμόγελό σου με τροφοδοτεί, το γέλιο σου με σκοτώνει

Μα ξέρω πως το δικό μου χαμόγελο τροφοδοτεί το δικό σου

Ό,τι ζούμε εμείς, λίγοι το γνωρίζουν

Μα τα λουλούδια μόνο όταν πας κοντά μυρίζουν

Όποιος δεν τα σέβεται, τελικά φεύγει μακριά

Μα ανοίγει έτσι χώρος για αγάπη στην καρδιά

Δεν πειράζει λοιπόν ό,τι και αν συμβεί

Μη φοβάσαι τον καιρό, αστραπές είναι, θα φύγουν

Μπόρες που δεν έφυγαν ποτέ, όμως θα φύγουν

Εγώ θα είμαι ο φάρος, το νησί στην καταιγίδα

Εγώ θα είμαι αυτός που θα κάνω τ' αλλιώτικο

Και μες στην καταιγίδα θα σου φέρω την αγάπη

Ακόμη πιο πολύ από ό, τι ως τώρα σου έδωσα

Μα πάντα θα κλείνω το μάτι ειρωνικά στην απάτη

Κι αν το eurogroup τρομάζει τους ανθρώπους

Είναι γιατί δεν είδε το δικό μας family group για να του μάθει τρόπους

Για να του μάθει πως η αγάπη του συντρόφου για το σύντροφο

Μόνο Φως μπορεί να δώσει! Φως, Αγάπη και Ζωή!

Κι όλα αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ

Δεν τα λέει ούτε μόνο η δική μας ιστορία

Τα λέει η ανθρώπινη κι η θεϊκή ιστορία

Τα λέει του πρώτου-πρώτου ζεύγους η πορεία

Γι' αυτό στην κάθε σκέψη σου να στρέφεσαι σ' εμένα

Κι αν με κούρασαν τα χρόνια, δε με κούρασες εσύ

Σ' αγαπάω όπως πριν. 

Σ' αγαπάω όπως τότε.

Σ' αγαπάω στο παρελθόν μας όπως και στο παρόν μας.

Σ' αγαπάω με μια ψυχή που παραμένει παιδική

Κι αν με ρωτήσουν οι δημοσιογράφοι για το δημοψήφισμα...

---

Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε λίγο πριν το δημοψήφισμα του 2015.