Αν είχα... θα 'θελα...

Αν είχα πόδια θα' θελα να τρέξω στη χώρα

Αν είχα χέρια θα' θελα να πιάσω μια μπόρα

Αν είχα ανάσα θα' θελα να τη βγάλω

Αν είχα πλοίο θα' θελα να έχω φουγάρο

Αν είχα μια αγάπη θα τελείωνε νωρίς

Μα έχω πολλές και δεν τις παίρνει κανείς

Αν είχα μια ψυχή θα την κρατούσα για μένα

Μα έχω μία ζωή δοσμένη στον Ένα

Αν είχα μάτια θα' θελα να δω το βασίλεμα

Αν είχα καρδιά θα' θελα να νιώσω το ήρεμα

Αν είχα νερό θα' θελα να βυθιστώ

Αν είχα λάβα θα' θελα να εκραγώ

Αν κάποτε πέφτω είναι για να σηκώνω

Αν κάποτε ματώσω είναι για να αναρρώνω

Αν κάποτε γονάτισα ήταν για να προσεύχομαι

Για να γίνω κομμάτια κι έτσι να εύχομαι

Αν είχα ένα μέλλον θα 'θελα να το ζήσω

Αν έχω παρόν νιώθω πως το αξίζω

Αν έχω παρελθόν το έδωσ' ο Θεός

Αφού αυτός ήταν που έδωσε το έλεος...

Αν είχα καμπάνα θα' θελα να τη χτυπήσω

Αν είχα εκκλησία θα' θελα να κοινωνήσω

Αν είχα τέχνη θα' θελα εικόνα να κεντήσω

Αν ήμουν εικόνα... αθώο να με κρατήσω

Αν είχα ελπίδα θα 'ταν γιατί δεν κοιτάζω

Αν είχα αγάπη θα 'ταν γιατί δε δικάζω

Αν είχα φιλία θα 'ταν γιατί δεν εχθρεύομαι

Κι αν είχα εχθρούς θα 'ταν γιατί...

Με διάλεξε η αγάπη... Με διάλεξε η ζωή...

Με διάλεξε η συγχώρεση... Αρκούν για γιατί.

Με διάλεξε ο σταυρός που ήταν για μένα...

Διάλεξε ο Ζωοδότης, δηλαδή, για μένα...

---

"If someone proved to me that Christ is outside the truth and that in reality the truth were outside of Christ, then I should prefer to remain with Christ rather than with the truth."
―
Fyodor Dostoevsky, Complete Letters, 1868-1871