Σε όλο τον κόσμο ό,τι του γράφω είναι για να το διαβάσω

Σε όλο τον κόσμο ό,τι του γράφω είναι για να το διαβάσω
Μα σε εσένα ό,τι σου στέλνω είναι για να με ρωτήσεις
Όχι να σε πείσω, όμως μαζί σου να το συζητήσω

Γιατί δεν έχω ευθύνη για άλλους μα μόνο για σένα
Γιατί δεν έχω ευθύνη για άλλους, μόνο τη δική μου εικόνα χαλάω
Μα έτσι κι αλλιώς η εικόνα μου είναι ήδη τσαλακωμένη

Αν δεις το πρόσωπο μου θα δεις ήδη ρυτίδες επάνω του
Δε με ενοχλούν γιατί είναι από το χρόνο
Γιατί είναι από το χρόνο που πέρασα γελώντας

Κι οι άσπρες μου τρίχες που εμφανίζονται σιγά-σιγά
Μου λες πως είναι από τις στενοχώριες που με κέρασες
Ή που με κέρασε η ζωή κι εσύ δε με προστάτευσες

Έτσι λες μα δεν είναι αλήθεια
Γιατί ούτε η ζωή ούτε η ζωή μας με κέρασε πίκρες

Πίκρες μου δώσαν τα λάθη μου
Πίκρες μου δώσαν τα πάθη μου
Πίκρες μου έδωσαν όλα αυτά που δεν είπα και δεν έπρεπε να τα πω

Γιατί όταν καλώς δε μιλάς, καλώς σηκώνεις το βάρος
Καλώς μένεις στην ησυχία κι ας φωνάζουν οι γύρω σου "ΛΑΘΟΣ"
Μα ξέρεις πως είσαι σωστός γιατί το μέσα σου φωνάζει "είναι εντάξει"
Κι αν το φωνάζει σιγά, δεν πειράζει γιατί το φωνασκεί σταθερά

Κι όταν φύγει το "ΛΑΘΟΣ" και σβήσει
θα παραμείνει αυτό το "είναι εντάξει"

Κι έτσι θα είναι όντως
Εντάξει...
Εν τάξη...

Γιατί στο τέλος, θα επιστρέψουμε σαν άγγελοι, σαν φωτεινοί άνθρωποι 30 ετών

Ελεύθεροι από πάθη και λάθη
Γεμάτοι "εντάξει" και όμορφα άνθη
Γεμάτοι καράβια και θάλασσες όμορφες μπλε
Γεμάτοι ουρανό και ένα χέρι για να μας κρατά θεϊκό
Γεμάτοι, λουσμένοι μ' αγάπη
Γεμάτοι, λουσμένοι μ' αλήθεια
Γεμάτοι, λουσμένοι με ζωή