Ήταν Χριστούγεννα (Δεν είχα κοιμηθεί)

Θυμάμαι ένα στίχο γραμμένο πριν χρόνια, ενός τραγουδιστή που τότε λεγόταν "Μέγας" και τώρα "Ογδόντα4" που έλεγε:

"Ήταν Χριστούγεννα / Δεν είχα κοιμηθεί
Μόλις είχα χωρίσει / Μόλις είχα ερωτευτεί"

Σήμερα είναι Χριστούγεννα. Επιτέλους κατάλαβα γιατί η μητέρα του Αγίου Παΐσίου έλεγε πως "Μόνο οι Εβραίοι κοιμούνται τα Χριστούγεννα". Κι εγώ επιτέλους χώρισα από την πρότερη ζωή μου - χωρίς τη γνώση αυτή συν ό,τι συνεπάγεται - κι έχω ήδη ερωτευτεί την επόμενη.

Πώς χώρισα θα μου πεις; Έρχεται κι ο οριστικός χωρισμός. Είναι ήδη υλοποιημένος στο βαθμό του ανθρωπίνως δυνατού. Μα κάποιες φορές νιώθεις - συναίσθημα που διαρκεί - πως ο Θεός είναι πρόθυμος να δώσει την ευλογία της μετάνοιας μόνο και μόνο γιατί η καρδιά σου στάθηκε κατάλληλη πάχνη για να ξεκουραστείς σήμερα που γεννήθηκε.

Πάχνη... γιατί πλούσιο ξενοδοχείο σίγουρα δεν είναι η καρδιά μου. Από την άλλη πλευρά όμως, με παρηγορεί πως δεν αναπαύεται στα σπίτια τα πλούσια - άλλο το πώς είναι οι καρδιές, στα σπίτια αυτά, των ανθρώπων. Άλλωστε, δεν Τον λέμε τυχαία "καρδιογνώστη" το Θεό... Αφού οι καρδιές μας είναι που έχουν συγκεντρωμένη την ποσότητα αίματος που χρειάζεται ο οργανισμός εκείνη τη στιγμή για να ζήσει, αφού το αίμα είναι το στοιχείο της ζωής σωματικά, ο Κύριος ως Ζωοδότης, επακόλουθα σκεπτόμενοι, είναι καρδιογνώστης.

Βλέπεις, είναι καλό το ότι αν η λογική είναι καλή, μπορείς με αυτή να προσεγγίσεις το Λόγο. Να προσεγγίσεις... Κι όταν η λογική σε σταματήσει στο βαθμό του δυνατού... τότε είναι που παραδομένος στο έλεος του Θεού και στην αγάπη Του λες "Θεέ μου... έκανα ό,τι ήταν δυνατόν. Τώρα κάνε Εσύ τα βήματά Σου"!

Και φυσικά, το μόνο που μένει τι είναι άλλο παρά ο Θεός να κάνει όντως τα βήματά Του, τα πρώτα Του βήματα ως νεογέννητο βρέφος στην καρδιά μας.

Δόξα τω Θεώ για όλα λοιπόν!
Καλά Χριστούγεννα!